انبه یک میوه محبوب

 پوست، پوست یا پوست میوه ها و سبزیجات به عنوان یک پوشش محافظ برای گوشت نرم تر و لطیف تر در داخل عمل می کند.

اگرچه اغلب دور انداخته می شوند، اما اکثریت این لایه بردارها خوراکی هستند و حاوی مواد مغذی مانند فیبر، ویتامین ها، مواد معدنی و ترکیبات گیاهی قدرتمند هستند.

 

انبه یک میوه محبوب

انبه یک میوه محبوب است که معمولا پوست آن را قبل از خوردن جدا کرده و دور می اندازند.

 

برخی افراد استدلال می کنند که پوست انبه - که بسیار مغذی است - باید به جای دور ریختن آن مصرف شود.

 

این مقاله ارزش خوردن پوست انبه را بررسی می کند.

مواد مغذی و ترکیبات گیاهی ممکن است فواید مختلفی داشته باشند

انبه (Mangifera indica) یک میوه استوایی است که به دلیل طعم شیرین و محتوای بالای مواد مغذی آن مشهور است.

 

تا زمانی که میوه به طور کامل برسد، پوست یا پوست بیرونی سبز است.

 

هنگامی که رسیده می شود، بسته به نوع انبه، پوست سایه های زرد، قرمز یا نارنجی می یابد.

 

فواید تغذیه ای انبه به خوبی ثابت شده است. این منبع عالی از فیبر، ویتامین های A، C، E و B6، و همچنین مواد معدنی پتاسیم و مس است.

 

انبه همچنین حاوی ترکیبات گیاهی مختلفی از جمله پلی فنول و آنتی اکسیدان های کاروتنوئیدی است.

 

پوست مغذی انبه

مانند گوشت میوه انبه، پوست آن بسیار مغذی است.

 

تحقیقات نشان می دهد که پوست انبه مملو از پلی فنول ها، کاروتنوئیدها، فیبر غذایی، ویتامین C، ویتامین E و ترکیبات گیاهی مفید مختلف است (منبع مورد اعتماد).

 

افرادی که از رژیم های غذایی سرشار از ویتامین C پلی فنول ها و کاروتنوئیدها استفاده می کنند، خطر ابتلا به بیماری های قلبی، سرطان های خاص و زوال شناختی را کاهش می دهند.

 

یک مطالعه لوله آزمایشی نشان داد که عصاره پوست انبه خواص آنتی اکسیدانی و ضد سرطانی قوی تری نسبت به عصاره گوشت انبه نشان می دهد.

 

علاوه بر این، پوست این میوه های شیرین سرشار از تری ترپن ها و تری ترپنوئیدها است - ترکیباتی که خواص ضد سرطانی و ضد دیابتی را نشان داده اند

 

پوست انبه همچنین مملو از فیبر است که برای سلامت دستگاه گوارش و تنظیم گرسنگی مهم است.

در واقع، فیبر 45 تا 78 درصد از وزن کل پوست انبه را تشکیل می دهد.

 

خلاصه

پوست انبه بسیار مغذی است و سرشار از آنتی اکسیدان ها، ویتامین ها و فیبر برای مبارزه با بیماری است.

 

معایب احتمالی خوردن پوست انبه

اگرچه پوست انبه دارای تعداد قابل توجهی مواد مغذی است، اما خطراتی نیز به همراه دارد.

 

ممکن است باعث واکنش آلرژیک شود

پوست انبه حاوی اوروشیول است، ترکیبی از مواد شیمیایی آلی که در پیچک سمی و بلوط سمی نیز یافت می شود.

 

اوروشیول می‌تواند واکنش آلرژیک را در برخی افراد، به‌ویژه آنهایی که به پیچک سمی و سایر گیاهان سنگین اوروشیول حساسیت دارند، تحریک کند.

 

توجه داشته باشید که مصرف پوست انبه ممکن است باعث خارش پوست و تورم پوست شما شود .

 

ممکن است حاوی بقایای آفت کش باشد

بسیاری از میوه‌ها و سبزیجات با آفت‌کش‌ها درمان می‌شوند تا با عفونت‌های باکتریایی و حشراتی که ممکن است به محصولات آسیب برسانند، مبارزه کنند

 

در حالی که کندن پوست انبه مصرف این مواد شیمیایی بالقوه مضر را کاهش می دهد، خوردن پوست مصرف را افزایش می دهد

 

تحقیقات قرار گرفتن در معرض آفت کش ها را با اثرات منفی بر سلامتی، مانند اختلال در سیستم غدد درون ریز، مشکلات تولید مثل و افزایش خطر ابتلا به برخی سرطان ها مرتبط می کند

 

به خاطر داشته باشید که این اثرات در درجه اول با قرار گرفتن در معرض آفت کش های زیاد و معمول مرتبط است، نه مقادیر کمی که از خوردن پوست میوه خورده می شود.

 

دارای بافت و طعم نامطبوع

اگرچه میوه انبه شیرین، نرم و دلپذیر است، اما بافت و طعم پوست انبه ممکن است اشتها آور به نظر نرسد.

 

نسبتاً غلیظ است، جویدن آن دشوار است و طعم آن کمی تلخ است.

 

علیرغم مزایای تغذیه ای آن، بافت فیبری و طعم نامطبوع پوست انبه ممکن است شما را از بین ببرد.